آفتاب: روز هشتم ربیع‌الثانی عید می‌‌باشد و روز ولادت معصوم سیزدهم و امام یازدهم حضرت «ابومحمد حسن بن علی العسکری علیه السلام» است، که در سال ۲۳۲ در مدینه‌النبی ولادت یافت و در سال ۲۶۰ هجری قمری در سامرا بدرود حیات گفت، نام پدرش «علی» و نام مادرش را «حدیثه، سوسن، سلیل و جده» گفته‌اند و نوشته‌اند، پناهگاه شیعیان بود و از بانوان شایسته و صالحه بود. در بین ائمه‌اطهار تنها امامی که عنوان «عسکری» دارد، حضرت است، چون در منظقه نظامی مسکن یافته بود و می‌زیست و از دوره کودکی «۲ تا ۴ ساله» بهمراه پدر و خانواده به سامرا فراخوانده شد و از آنجا خارج نگشت. وی آخرین امامی است که در دسترس مردم و شیعیان بود و آنگاه دوران غیبت شروع شد، برای سهولت ارتباط علاقمندان حضرت به وی باب «وکالت» در شهرها را بوجود آورد و بدین طریق پاسخگویی مناسب‌تر گشت. اکنون فرزند برومندش حضرت مهدی علیه‌السلام زنده است و در انتظار ظهور می‌باشد. 

میراث گرانقدر وی، مکتوبات و تفسیر قرآن و سیره نامه و حرم مطهر وی و پدرش و نیز یادگار زنده وی «امام عصر علیه‌السلام» می‌باشد. امام عسکری علیه‌السلام در دوران حیات خود، بستر و زمینه غیبت امام را با بوجود آوردن «باب الوکاله» انجام وظیفه و ارتباط را سهل و آسان نمود. امام عسکری و چند امام دیگر چون «امام باقر و امام جواد و امام هادی علیه‌السلام» امامانی هستند که چون سالروز ولادت و شهادت آنان در تقویم ایران اسلامی تعطیل نیست، در شناخته شدن غربت ویژه دارند و از مظلومیت خاص برخوردار می‌باشند، بدین جهت است در شناخت و ارتباط و شناساندن آنان اهتمام بیشتری مبذول گردد.